“Unutma: devasa azameti/heybeti ile asırlara meydan okuyan, meyvesi olmasa da, gölgesi ile insanı güçlü hissettiren ağacı, çınar yapan; toprağın taaa derinliklerinden doğanın tüm nefasetinden besleyen kökleridir. Kökleri ile bağını koparan “ağaç” fırtınaya diz çöken bilinmeze savrulan bitki’nin (ot) keşke-si gibidir.!”