“Trajedi: Bazen, Süphanın zirvesinde sevdası umudu ve hayalleri uğruna “ihaneti” mızraklarken, bedeniyle uçurumda asılı kalan Siyabend’in; kanayan yüreğiyle sevgiliye (Xec) tükenişin vadide yankılanan bı-çare avazı, Bazen xec’ın vuslatı mahşere taşıyan ebedi yolculuk ile, aşk’ı ölümsüzleştiren “o” avaz’a cevabıdır.