“Yeni filizlenmiş fidan misali, daha çiçek açmamış yapraksız titreyen dal gibiydi, üşüyordu sanki ama soğuk gecelere aldırmadan tanımadığı sonbahara gülümseyerek, coşkun akan seller gibi heyecan içinde yaşayacak çok hayalleri vardı, hiç birini yaşamadan, kırdılar o dalları! Çiçek bile açmadan. Fırtınanın kahpeliğiydi ona, hayallerine kıyarak! Kırılsa da, dalları; yeniden köklerinden filizlenip, ovalara taşarken, bir bahar sabahı çiçekler açacak ve umutla doğacak güneşin ateşiyle yeniden yeşerdiğini haykırıyordu, tebessüm ile gülümserken! Toy’ları aydınlatan meşale gibi zılgıtlar çekerek.!!! Pirxan