Ütopya: “ Bazen kendini istisna gören bir aymazın, hayatı salt gülistanda nargile keyfi sürme gibi fanteziler içinde düşünme hayali, iki damla su ile eriyen kar misali, fiske ile devrilen gaflet uykusundaki şaşkının; çölde serap görme hali gibidir.” Bu durum varoluşun manasını; makam, mevki, şan, şöhret ve parada arayan düşüncenin, farkında olmasa da, insanlığın sadakası ile geçindiğini göremeyen bir asalak “zekâsıdır.”