“Kimi insanlar zaman zaman ortaya koyduğu görüş veya tespitler,  muhataplardan  biri(leri)nin) katılması veya katılmamasının bir önemi yok bence, ama şunu bilirim ki; bedensel, zihinsel ve USsal emekle “ortaya karışık” sunulan ikram(lar) için harcanan en değerli şey zamandır. Kişi emekle ortaya koyduğu “esere”  harcadığı zamana değer olas da, olmasa da, bilinir ki, sunulanı kimileri “beslenmek” için, kimileri “doymak” için tüketen “müşterisi” olacaktır. Her kim hangi amaçla tüketirse tüketsin damak tadına uysa da, uymasa da, memnuniyet(sizliği) doğaldır. Ancak kimileri emeği hiçleştirse de, bari kişinin harcanan zamana saygı duyma beklentisi yadırganmamalıdır. Aksi takdirde etik ahlak değerler, tıpkı mahkûm edilen bir suçsuza yıllar sonra pardon denmesi gibidir. Pirxan